نازنین جلیلیان - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ،گروه حقوق ،ایلام ،ایران
علی عباس حیاتی - استادیار حقوق دانشگاه رازی کرمانشاه، گروه حقوق، کرمانشاه، ایران

قابلیت استناد قرارداد در حقوق ایران که موضوع این پژوهش می باشد، از جمله نهادهای حقوقی است که در کنار اصل نسبیبودن قرارداد از آن به عنوان قاعده ای مکمل بهره جسته اند تا عقد قدرت اجرایی خود را از دست ندهد و بی فایده نماند ازآنجا که قاعده اثر نسبی قرارداد با اقتباس از قانون مدنی فرانسه به قانون مدنی ایران راه یافته است لذا آشکار شدن مفهوم ومبانی قاعده قابلیت استناد قرارداد هم به تبیین قاعده اثر نسبی قرارداد کمک می نماید و هم چگونگی متأثر شدن اشخاصثالث از قرارداد را به نمایش می گذارد. در این مقاله سعی در تبیین مفهوم قابلیت استناد قرارداد با وجود شخص ثالث نموده ایم.

نسبی بودن اثرقراردادها. قابلیت استناد قراردادها. شخص ثالث. تعهد. طرفین