بهاره مظفرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری موسسه آموزش عالی روزبهان
سیدباقر حسینی - استادیار گروه مسکن دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران

از نظر فلاسفه و جامعه شناسان وجود فضاهای عمومی برای حضور افراد، امری بسیار مهم و ضروری است. خلق یک فضای عمومی موفق که بتواند پذیرای افراد و گرو ههای مختلف باشد، با میزان حضور انسان در آن متناسب است. در واقع معماری و شهر ا سزی باید بهجای افتراق و جدایی در پ ی جذب افراد وهمبستگ ی بین انسانها باشد ، اما آنچه امروز در اغلب فضاهای عمومی شهری با آن مواجه هستیم وجود فضاهای اجتماعگریز است که سبب کاهش روابط و تعاملات اجتماعی افراد در این فضاها میشود . با توجه به مسئلهی ب ا ین شده، از طریق شناسایی مولفه های تاثیرگذار بر حضور افراد در فضاهای عمومی، راه حلهای مناسبی ارائه شده است . در این پژوهش فرض شده است که یافتن تعدادی از عوامل و کیفیتهای محیطی فضاهای شهری، سبب اجتماعپذیری فضاها شده است . در طول پژوهش ابتدا بر اساس مطالعهی کتابخانهای، پرسشنامه، طراحی و تعداد 70 عدد توسط افراد حاضر در چندین فرهنگسرای تهران، که به صورت کاملا تصادفی انتخاب شده اند، تکمیل شده است. که با توجه به کامل بودن آنها 50 عدد از بین آنها انتخاب، آنگاه توسط نرم افزار spss با استفاده از آمار توصیفی تحلیل شدهاست. سپس نقش عوامل در افزایش حضورپذیری فضاها بررسی شده است تا مورد استفاده طراحان قرار گیرد. همچنین اثبات شده است که عواملی چون فضای بازی کودکان، فضاهای مسقف جهت نشستن در فضای باز، جداسازی مسیر سواره و پیاده در فضاهای عمومی و عواملی دیگر از این دست میتوانند بر حضورپذیری و به دنبال آن بر افزایش تعامل اجتماعی در فضاهای عمومی تاثیر بگذارند

اجتماعپذیری ، تعامل اجتماعی ، فضاهای عمومی ، فضاهای شهری