فاطمه دلاوری پاریزی - دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه فلسفه
زینب یوسفی زاده - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، گروه معماری

در این مقاله به بررسی رابطه ایده آلیسم آلمانی و تفکر سیستمی خواهیم پرداخت. یافتن مبانی فلسفی هر نظریه کمک شایانی به درک بهتر آن و در نتیجه به کارگیری صحیح تر آن خواهد کرد. از این رو ابتدا بحثی تاریخی پیرامون کاربرد اصطلاح سیستمدر یونان و قرون وسطی می شود و زمینه هایی که این اصطلاح در آن کاربرد داشته مورد مطالعه قرار می گیرد. سپس به کار برد آن در دوران مدرن یعنی قرون هفدهم و هجدهم پرداخته می شود و تغییر ماهوی که در این معنا به دلیل تغییر بنیادیننوع نگاه به معرفت و هستی صورت می گیرد نشان داده می شود. در ادامه سیستم فلسفی تعریف می گردد و بر مبنای اینتعریف و تعریف صاحب نظران تفکر سیستمی به ویژگی های اصلی این تفکر پرداخته می شود. در نهایت امر هر یک از این ویژگی ها با انگاره های ایده آلیسم آلمانی مورد مقایسه و کنکاش قرار می گیرند تا نسبت بین پیدایش و شکل گیری تفکرسیستمی و ایده آلیسم آلمانی روشن و مبرهن گردد. در این قسمت ویژگی های کل نگری، تصور ارگانیک، نفی پیش داوری، نگاه وحدت انگارانه، خودکفائی و غایتمندی مورد بررسی و مداقه قرار می گیرد. روش پژوهش در این مقاله مطالعه نظری است.

سیستم، تفکر سیستمی، ایده آلیسم، کل نگری