امیر ظهرابی - کارشناسی عمران گروه مهندسی عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اصفهان
فرشاد عامری - کارشناسی عمران گروه مهندسی عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اصفهان
مهدی ظهرابی - کارشناسی ارشد سازه گروه مهندسی عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه کاشان

حجم روز افزون مواد و زباله های شهری به ویژه نخاله های حاصل از تخریب ساختمانها و بافت های فرسوده شهری ، مشکلات فراوانی را در شهرهای بزرگ به وجود آورده است .یکی از مصالح ساختمانی که پتانسیل خوبی برای بازیافت دارد بتن میباشد .امروزه با توجه بهتحقیقات و پژوهشهای انجام شده اثبات گردیده که بازیافت مصالح سنگی بتن در بسیاری از مواقع با شناخت خواص و پتانسیل آن قابلیت استفاده در بتن جدید را دارد. مواد بازیافتی با افزودن مصالح مرغوبتر قابل استفاده مجدد می باشند.یکی از پوزولان ها که امروزه در صنعت ساخت بتن کاربرد فراوان دارد میکرو سیلیس میباشد.مصرف این ماده میتواند سبب کاهش نفوذپذیری بتن ،افزایش مقاومت الکتریکی بتن،افزایش مقاومت فشاری و افزایش دوام بتن در برخی شرایط گردد.در این مقاله با توجه به جایگزینی شن و ماسه با سنگدانه های بازیافتی و جهت بهبود برخی از خواص بتن درصد بهینه میکروسیلیس 10 درصد به آن اضافه شده که نمونه های ساخته شده در سنین 7 و 3 و 21 روزه تحت آزمایش مقاومت کششی و فشاری و خمشی قرار گرفته و طبق نتایج بدست امده بتن های ساخته شده از سنگدانه های بازیافتی حاوی میکروسیلیس دارای مقاومت کششی و فشاری و خمشی بیشتری 13 %و 1733 % و 1231 % نسبت به بتن با سنگدانه بازیافتی می باشد هم چنین بتن بازیافتی حاوی میکروسیلیس از نظر مقاومت فشاری و کششی وخمشی بالاتر از بتن معمولی مشابه خود میباشد وجذب آب کمتری نسبت به بتن معمولی می باشد

زیست محیطی، دوام بتن، میکروسیلیس، سنگدانهبازیافتی