بررسی مفهوم دعا در اشعار مولوی و عطار
عنوان مقاله: بررسی مفهوم دعا در اشعار مولوی و عطار
شناسه ملی مقاله: NCIHAS01_090
منتشر شده در کنگره ملی پژوهش های کاربردی علوم انسانی اسلامی در سال 1393
شناسه ملی مقاله: NCIHAS01_090
منتشر شده در کنگره ملی پژوهش های کاربردی علوم انسانی اسلامی در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
یلدا جوادی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی
خلاصه مقاله:
یلدا جوادی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی
بی شک دعاونیایش یک نوع عبادت و خضوع انسان در برابر خداوند تواناست و چون عبادات دیگر از اثر ترتیبی فراوان برخوردار می باشد بادقت در آیات و روایات مربوط به آن، در می یابیم که دعا، انسان را به معرفت خداوندرهنمون می کند دعا سبب می شود تا انسان به نیازمندی های خویش پی برده و در برابر ذات پاک و بی همتای پروردگار متعال، خضوع کند. دعا به کمک انسان شتافته و در دستیابی به خواسته هایش، وی را مدد می کند. دعا انسان را به مقامی می رساند که خویشتن را جز بنده خدا نمی بیند و غیر از فرمان او، اطاعت نمی کند. در این مقاله به بررسی رابطه دینی و عرفانی دعا در جایگاه شعر الهی نامه عطار و مثنوی معنوی مولانا پرداخته و مراتب آن بررسی می شود
کلمات کلیدی: الهی نامه، دعا،عطار ، مولوی، مثنوی معنوی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/391047/