علیرضا اتابک - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی ودانشگاه تهران - پردیس فارابی
سیده خدیجه پورالحسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی و دانشگاه تهران - پردیس فارابی
محمدرضا کرایی - دانشجوی کارشناسی ارشدمدیریت بازرگانی و دانشگاه تهران - پردیس فارابی

باتوجه به تغییرات چشمگیر در محیط های سازمانی اجتماعی و تشدید عرصه رقابت در جهان امروزی سازمانها بیش از گذشته به دنبال جذب و از آن مهمتر حفظ و توسعه افراد برای انجا فرایندهای جاری و آتی خویش هستند. سازمانها به دنبال سرمایه جدیدی تحت عنوان سرمایه انسانی هستند.، به جرأت می توان گفت که سرمایه انسانی عاملی است که بیش از هر عامل دیگری بر روی رشد و بقای سازمانی تأثیرگذار است. امروزه اهمیت سرمایه انسانی در تمامی حوزه ها گسترش یافته است. برخی از پژوهشگران سرمایه انسانی معتقدند که سرمایه گذاری بر روی افراد موجب بهره وری اقتصادی سازمانهای و جوامع خواهد شد براساس مطالعات و تحقیقات (شولتز 1971) ساکاموتو و پاور (1995) و وودهال (1997) تحصیلات و آموزشهای رسمی ابزارهایی مهم و لازم برای بهبود ظرفیت های تولید یک جامعه هستند. البته برخی از مطالعات انجام شده متاقض با این امر هستند یعنی تأثیر امکانات آموزشی بر رشد کل اقتصاد را نادیده می گیرند. با این وجود نقش کلیدی نیروی انسانی و سرمایه انسانی در رشد و توسعه سازمانها پیشرو در اقتصاد جهانی برای هیچ کس پوشیده نیست.

سرمایه انسانی، سرمایه ملموس و ناملموس، بهره وری نیروی انسانی، سرمایه گذاری نیروی انسانی، توسعه اقتصادی آموزش نیروی انسای، سازمان یادگیرنده ، توسعه سرمایه انسانی، مزیت رقابتی، سنجش سرمایه انسانی