علیرضا امینی - شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی – امور HSE

حادثه نشت گاز در کارخان جات بوپال هندوستان یکی از بزرگترین حوادثی بود که در سال 1984 به وقوع یوست و عواقب ناشی از آن جامعه انسانی را متاثر کرد . این حادثه از جوانب ارگونومی ( فاکتورهای انسانی ) است . در متن حاضر ، علل وقوع حادثه را از جنبه مذبور، مورد بررسی قرار می دهد . اگر چه این حاد ثه در سال 1984 اتفاق افتاده است ولی بحث آموزنده دکتر مشکوتی ما را به را به این نتیجه رهنمون می سازد که حادثه بوپال بدون توجه به زمان و مکان وقوع آن، در هر شرایطی و برای هر کشوری ( اعم از صنعتی و در حال توسعه ) عبرت انگیز خواهد بود . در این تحقیق حادثه فجیع کا رخانه تولید سموم نباتی شرکت " یونیون کارباید " در بوپال هندوستان مورد بررسی قرار گرفته و علل میکرو و ماکرو ارگونومیکی آن شناسایی شده اند . مشخص شده است که این حادثه اولین مورد نبوده و موارد شباهت بسیاری از لحاظ فقدان ملاحظات فاکتورهای انسانی بین کارخانه بوپا ل و سایر کارخانه هایی که حوادث عمده داشته اند .( نظیر حادثه سال 1979 در نیروگاه هسته ای تری مایل آیلند ) وجود دارد . این تحلیل می تواند به بسیاری از کارخانه های مشابه در سراسر جهان که خوشبختانه در اثر شانس یا تصادف هنوز دچار حادثه عمده ای نشده اند، تعمیم یابد . می توان نتیجه گرفت که تنها از طریق یک خط مشی عملگرا ، سیستماتیک و یکپارچه ( که بر اساس ملاحظات میکرو و ماکرو ارگونومیکی بنا شده باشد ) است که کنترل ایمنی اطمینان از کارایی عملیات کارخانه های صنعتی چه در کشورهای پیشرفته و چه در کشورهای در حال توسعه امکان پذیر می شود .

ارگونومی، میکرو و ماکرو، بوپال، خطای انسانی