بهزاد آذرنیوشان - کارشیاسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران
خدیجه مسیج پور - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
فاطمه یوسف زاده - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
آذر زرعی حور - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری

مقدمه: مشکلات رفتاری دانش آموزان فشار روانی بالایی را بر خانه و مدرسه تحمیل می کند. برای درمان مشکلات رفتاری، روش های گوناگونی از جمله آموزش خانواده به کار می رود. هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی آموزش خانواده بر مشکلات رفتاری دانش آموزان پسر در دوره ابتدایی اجرا شده است. روش: با استفاده از طرح تجربی از میان والدین دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری ارجاعی از مدرسه به هسته مشاوره اداره آموزش و پرورش بابلسر، 30 دانش آموز به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه پانزده نفره آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. قبل و بعد از برگزاری جلسات آموزش خانواده در ده جلسه (هر جلسه 90 دقیقه، سه روز در هفته) که یک روز در میان برای آزمودنی های گروه آزمایشی انجام می گرفت. پرسشنامه راتر (فرم معلم) برای دو گروه به منظور پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون کوواریانس تحلیل شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از آموزش خانواده موجب کاهش معنی دار مشکلات رفتاری در دانش آموزان (p<0/05) شد. نتایج: با توجه به تفاوت معنی دار بین گروه های آزمایشی و کنترل می توان از آموزش خانواده به عنوان یک روش درمانی مؤثر برای کاهش مشکلات رفتاری در دانش آموزان استفاده کرد.

مشکلات رفتاری، آموزش خانواده