سیدسجاد پادام - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد انرژی دانشگاه علامه طباطبایی
راضیه کوشکی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی دانشگاه مالک اشتر

برای برازش و مقایسه توسعه یافتگی کشورها با یکدیگر در ابتدا تنها داشتن درامد بالایکشورها مد نظر و اینکه سهم همه ی انسانها از این درآمدها چقدر است؟ و یا به عبارت دیگر توزیعدرآمد در میان مردمان همان کشور ها به چه نحوی است مورد بررسی قرار داده نمی شد. اما با مطرحشدن شاخص توسعه انسانی در سال 1990 به عنوان مقیاس جدیدی از توسعه و اندازه گیری آن جوامعدر نظر گرفته شد. این شاخص مبتنی بر این ایده اساسی است که زمه دستیابی به زندگی بهتر،علاوه بر داشتن درآمد بالاتر پرورش و بسط استعدادها و ظرفیت های انسانی است. شاخص توسعهانسانی درصدد اندازه گیری متوسط دستیابی یک کشور در سه بعد توسعه انسانی است. این ابعادعبارت است: زندگی طولانی توأم با سلامتی، دانش، استاندارد زندگی. زندگی طولانی توأم با سلامتی بامعیار امید به زندگی در بدو تولد می باشد و ما در این تحقیق با روش توصیفی و تحقیقاتی و بااستفاده از نرم افزار استاتا نشان دادیم که بین رشد شاخص کلی توسعه ی انسانی و تک تکمتغیرهای شاخص توسعه ای انسانی (آموزش، ppp و امید به زندگی) کشورها که مطالعه ی موردی ما ایران است رابطه ای معنی دار و مثبت وجود دارد.

آموزش دانش و سطح زندگی، شاخص توسعه ی انسانی؛توسعه ایران