سهیلا دشتی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک. ایران
حسین میرزاحسینی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران

هدف از انجام این پژوهش اثربخشی آموزش رویکرد خانواده درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی بر طرحواره های ناسازگارانه اولیه زنان بانارضایتی زناشویی شهر قم در سال 1394 بود. این تحقیق نیمه آزمایشی (پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری کلیهزنان نارضایت از زندگی زناشویی خود ارجاع به مراکز مشاورهای خانواده بودند که به روش نمونه گیری به صورت تصادفی چند مرحله ای تعداد 30 زن در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار داده شدند (هر گروه 15 نفر). که گروه آزمایشی طرحواره درمانی را در 8 جلسه (1 ساعته و هفته ای 2 بار) خانواده درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی را آموزش دیدند. نتایج نشان داد که رویکرد خانواده درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی برطرحواره های ناسازگار اولیه زنان با نارضایتی زناشویی موثر است. بنابراین می توان نتیجه گیری رویکرد خانواده درمانی مبتنی بر طرحوارهدرمانی می تواند طرحواره های ناسازگار اولیه زنان با نارضایتی زناشویی را بهبود بخشد.

خانواده درمانی، طرحواره درمانی، نارضایتی زناشویی