عبارت ساختمان انرژی صفر که اصلاح انگلیسی آن Zero-Energy Building یا Zero net energy یا Net-Zero Energy است، واژه ای است که یک ساختمان با مصرف سالانه انرژی صفر و تولید آلایندههای کربنی صفر را توصیف می کند. این ساختمان می تواند از شبکه تامین انرژی جدا و مستقل باشد. بدین ترتیب انرژی به صورت محلی و از طریق ترکیبی از فن آوریهای تولید انرژیهای نو از قبیل خورشیدی و بادی تامین می گردد. این در حالیست که با استفاده ازتکنولوژیهای خاص برای سیستمهای روشنایی و گرمایش و سرمایش فوق پربازده، در مصرف هرچه کمتر انرژی تلاش میگردد. امروزه، طرحهای مرتبط با اصول انرژی صفر به دلیل افزایش هزینههای سوختهای فسیلی و تاثیرات مخرب آنها بر روی محیط زیست و شرایط آب و هوایی و بر هم زدن تعادل اکولوژیک، بسیار کاربردی و از محبوبیت خاصی برخوردار شدهاند. ایده و اصل مصرف انرژی خالص صفر به دلیل اینکه برداشت از انرژیهای تجدیدپذیر وسیله و راهکاری برای حذف آلایندهها وگازهای گلخانه ای است، توجه بسیاری را به خود معطوف داشته است. یک ساختمان سنتی در حدود ۴۰ % از انرژیهایفسیلی را فقط در آمریکا و اروپا مصرف می کند. توسعه و گسترش ساختمانهای مدرن با مصرف انرژی صفر نه تنها از طریق پیشرفتهای حاصل شده در تکنولوژی و تکنیکساخت و سازهای جدید امکان پذیر شده است، بلکه از طریق تحقیقات علمی و آکادمیک بر روی ساختمانهای قدیمی و سنتی و با استفاده برداشت اطلاعات دقیق مصارف و بازدهی انرژی نیز بهبود یافته است. امروزه مدلهای پیشرفته کامپیوتری تاثیر بسزایی در تصمیمات مرتبط با طراحیهای مهندسی داشته است.اگرچه ساختمانهای با مصرف انرژی صفر حتی در کشورهای پیشرفته امروز بسیار کمیاب و حتی نایاب می باشند، اما به دلیل مستقل بودن از سوختهای فسیلی و کمک در کاهش آلایندههای کربنی، در حال رشد بوده و توجه خوبی را به خود جلب نموده است