سیدمصطفی حسینی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی صنایع سیستم و بهره وری سازمان مدیریت صنعتی واحد گلستان
حسین دیده خانی - گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتول،ایران

هدف این تحقیق اندازه گیری کارآیی واحدهای پرورش مرغ گوشتی با روش تحلیل پوششی داده ها است. به همین منظور 53 واحد تولیدی مرغ گوشتی در استان گلستان در نظر گرفته و میزان کارآیی آنها در سال 2531 اندازه گیریشد.دراین تحقیق واحدهای تولیدی مرغ گوشتی براساس ظرفیت تولید به سه دسته کوچک )زیر 35 هزارقطعه ای(، متوسط )بین 35 الی 255 قطعه ای( و بزرگ ) 255 الی 235 قطعه ای( تقسیم شده اند. متوسط کارآیی اندازه گیری شده برای این واحدها به ترتیب 89.5 و3.95 و 3193 درصد می باشد. از 53 واحد مورد مطالعه ، 3 واحد دارای کارآیی 255 درصد میباشند. و بقیه به درجات مختلفی ناکارآ می باشند. تحلیل نتایج نشان می دهد بین کارآیی واحد و شاخصهایی از قبیل ظرفیت تولید، سطح تجهیزات جهت پرورش و نوع انرژی به کار برده شده ارتباط معناداری وجود دارد. علاوه براین باشناخت واحدهای الگو، برای واحدهایی که میزان کارآیی آنها کمتر از 255 درصد است می توان تعیین کرد که این واحدها چه مقدار از نهاده های خود را تعدیل کنند تا به یک واحد کارآ تبدیل شوند.دستیابی به این تعدیلات با نظر کارشناسی متخصصین علوم پرورش طیور و دامپزشکی می تواند رویکرد مناسبی جهت دستیابی به کارآیی بهتر در واحدهای تولیدی مرغ گوشتی باشد

کارآیی، تحلیل پوششی داده ها،الگویابی،واحدهای تولیدی طیور،مرغ گوشتی