امیر فتحی فرزانه - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای دانشگاه شهید بهشتی.
فاطمه جلیل زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای دانشگاه علم و صنعت.

توسعه پایدار در مقیاس مناطق متناسب با ویژگیهای اقتصادی، زیست محیطی و مدیریتی هر سرزمین، رهیافت خاصی به خود می گیرد. چگونگی نایل شدن به اهداف توسعه پایدار تا حد زیادی با ماهیت فضایی منطقه ارتباط می یابد. آنچه که در کشور ما به عنوان منطقه با همه ویژگیهای مدیریتی، عملکردی، فضایی و... مورد توجه قرار گرفته است مقیاس استانها می باشد. پژوهش حاضر در تلاش است با در نظر گرفتن شاخص های توسعه پایدار متناسب با ویژگیهای سرزمینی و همچنین شناسایی و ارزیابی الگوی غالب مناطق کشور از دیگاه نظام مند، محدودیتهای فضایی - عملکردی مناطق برای رسیدن به توسعه پایدار را ارائه نماید. روش پژوهش برای تولید شاخص های توسعه پایدار در مقیاس مناطق و ارائه الگوی غالب مناطق و نیز تعیین محدودیت ها کار بست نگرش سیستمی در دو سطح توصیفی و تحلیلی می باشد.

توسعه پایدار ، محدودیت ها ، استان ، مقیاس منطقه ،