اسماعیل شعبان پور خسروآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات گیلان گروه معماری گیلان ایران
مهرداد امیرنژادمژدهی - مربی دانشکده معماری دانشگاه گیلان ایران

هویت درمعماری ازمباحثی است که امروزه دربسیاری ازمحافل و نشست های تخصصی معماری مطرح میشود همیشه هنگام صحبت درباره هویت و معماری با هویت قیاس بین معماری سنتی و معماری مدرن پیش می آید که به شکل متضاد دردوسوی این مقایسه قرارگرفته اند وهمواره ازمعماری سنتی به عنوان یک معماری باهویت و ازبسیاری اثار معماری معاصر به عنوان یک اثربی هویت یاد میشود حال سوالی که مطرح میشود این است که ایا تنها معماری سنتی یک معماری باهویت است و معماری عصرحاضر نمی تواندبا هویت باشد ؟ آیا هویت بخشی درمعماری با خلاقیت مخالفت می کند و تنها با تقلید ازگذشته است که میتوان معماری با هویت خلق کرد؟ دراین مقاله سعی شده است تاباقیاس دورویکرد منطقه گرایی و منطقه گرایی انتقادی که هردورویکرد به دنبال هویت درمعماری معاصر می باشند راهکارهایی برای معمارییافت که علاوه برحفظ هویت دستاوردهای عصرحاضر معماری را نیز دربرداشته باشد برای دستیابی به این هدف بامطالعه نظریات موجود دراین زمینه و مطابقت انها با بناهایی که نظریه پردازان به عنوان یک اثرموفق درزمینه منطق گرایی یاد می کنند سعی میشود دستورالعمل و راهکارهای عملی پیشنهاد شود تا زمینه سازخلق اثرباهویت درمعماری امروز باشد

هویت ، منطقه گرایی ، منطقه گرایی انتقادی ، معماری معاصر