ساره سیدمحمد - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته مدیریت دولتی، گرایش مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان
رضا علیپور - استاد یار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، استاد یار دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان، دکترای مدیریت استاد یار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرم
علی سلطانی - استاد دانشگاه فنی و حرفه ای رضوان، رشته مهندسی آب، گروه کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

سرمایه انسانی به عنوان ارزشمند ترین دارایی در سازمان های کنونی محسوب شده و یک عنصر مهم و یک موفقیت بالقوه در قابلیت های فکری سازمان قلمداد می گردد. در جهانی که با سرعت به سمت پیشرفت و خلق فرآبندهای نوین و فن آوری های جدید به منظور حصول رقابتی پایدار پیش می رود. مهمترین سرمایه گذاری سازمان ها ، سرمایه انسانی است و با توجه به این نکته که هدف اصلی سازمان ها دستیابی به سود آوری و اهداف سازمان در جهت بقاء سازمان برنامه ریزی می شوند، مدیریت نیروی انسانی بارز ترین عامل هدایت و برنامه ریز و مبتکر خلاق سازمان هاست که بایستی به منظور اثربخشی و نیل به اهداف سازمان عملکردی صحیح و بنیادی داشته باشد. مدیران منابع انسانی اغلب به دنبال رویکرد یا راهکار عملی هستند که از طریق آنها بتوانند عملکرد کارکنان را بهبود بخشیده و بر مزیت های رقابتی سازمان بیفزایند. مقاله حاضر بیان می دارد که مدیریت نیروی انسانی سازمان به عنوان اصلی ترین اهرم و شریک استراتژیک سازمان در جهت تقویت سرمایه های اصلی سازمان گام برداشته و با توجه به اینکه سرمایه های انسانی به خودی خود حاصل نمی شود با پیشبرد اندوخته های دانشی کارکنان به ایجاد ارزش افزوده و بهبود عملکرد سازمان می پردازد.

سازمان، مدیریت منابع انسانی، عملکرد