محمود قربانی - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی،ایران
اعظم ملکی - دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی پژوهشگاه مهندسی بحران های طبیعی شاخص پژوه، اصفهان، ایران

سرمایه های انسانی منبع راهبردی سازمان ها هستند و توانمندی نیروی انسانی رویکردی نوین در راستای توسعه منابع انسانی است که منجر به افزایش بهره وری،بهبود کیفیت محصولات،سودآوری سازمان ها می گردد. توانمند سازی، اقدامات مدیریتی از قبیل توزیع اطلاعات،دانش،قدرت، و پاداشها را در سراسر سازمان شامل می شود. توانمندسازی،مفهومی چندوجهی است که در مدیریت،روانشناسی،انسان شناسی اجتماعی، علوم سیاسی و پزشکی مورد استفاده قرار میی گیرد. توانمند سازی، فرایندی پیچیده و چند بعدی است و برای اجرای موفق آن ، باید پیش زمینه های لازم فراهم شود. با ایجاد فرهنگ توانمند سازی، بستر اجرای آن در سازمان مهیا شود و با حمایت مدیریت ارشد و اعتقاد قلبی آنها توانمندسازی در سازمان گسترش یابد. اجرای برنامه های توانمند سازی، مستلزم توجه به دو بعد ان، یعنی توجه به سبک مدیریت و راهبری سرمایه انسانی و توجه به رشد قابلیت های فردی و پیشرفت سازمانی است. با توجه به اهمیت موضوع در این مقاله ضمن اشاره به تعاریف مختلف توانمندسازی، به انواع مدل ها و عوامل موثر بر آن، مکانیزم های توانمندسازی و پیشنهادات ارائه شده است.

سرمایه انسانی، توانمندسازی،منابع انسانی،سازمان