مصطفی یاراحمدی - دانشجو کارشناسی ارشد جزا وجرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد

،افزایش آگاهی های حقوقی جامعه ورزشی در راستای جلوگیری از وقوع حوادث ورزشی ضروری بوده و مهم ترین نتیجه حاصلاز این اهداف ، در امان نگهداشتن سلامت جسمی ، روانی و حیثیتی ورزشکاران و نیز مصون داشتن مدیریت های ورزشی از مسئولیتهای قانونی است درمقاله ی حاضر به بررسی مبانی فقهی عدم مسئولیت مدنی ورزشکاران در ارتباط با یکدیگر بر پایه ی بند ث ماده 158قانون مجازات اسلامی پرداخته است. موضوع تحقیق کاوش در زاویه ی کوچکی از مباحث گسترده ی حقوق ورزشی است. عملیات ورزشیتحت شرایطی از عوامل موجهه ی جرم محسوب می شود. بسیاری از حقوق دانان معتقدند علاوه بر مسئولیت کیفری، رافع مسئولیت مدنینیز می باشد. نقش و تأثیر قواعد فقه و گستره ی آن در نظام حقوقی ایران و اهمیت و کارآمدی آن را نمی توان نادیده گرفت. برای حلمشکلات نظام حقوقی، لازم است به متون فقهی اسلام مراجعه کنیم. انصاف این است که در متون حقوقی اسلام بخصوص فقه پربارجعفری، قواعدی وجود دارد که توجه به آنها و اهتمام به کاربردی نمودنشان در رویه جاری نظام قضایی ایران، می تواند بسیاری ازمشکلات موجود در دادگاه ها را رفع کند و از حجم پرونده های انباشته بکاهد و بدینوسیله، می توان خدمات حقوقی قابل توجهی به مردمارائه نمود .. در تحقیق حاضر سعی شده با استفاده از از روش همبستگی، توصیفی وهمچنین جمع اوری اطلاعات از روش میدانی وکتابخانه ای وبامطالعه در کتب حقوقی وفقهی ومجموعه قوانین ومقررات ورزشی از سوی فدراسیونهای ورزشی ومنابع معتبر اسلامی برخی از قواعدفقهی همچون اذن قانون گذار، اقدام و تحذیر، عدم مسئولیت مدنی ورزشکاران در ارتباط با یکدیگر در مسابقات و بازی های ورزشی اثبات.شود

حقوق ورزشی، ضمان، اذن قانون گذار، قاعده اقدام، قاعده تحذیر