شهریار افندی زاده - دانشیار دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
حمیدرضا پرتوی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل ونقل دانشگاه علم و صنعت ایران
مسعود جعفری کنگ - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل ونقل دانشگاه علم و صنعت ایران

امروزه سیستم اتوبوس های تندرو در دنیا به عنوان یک وسیله حمل ونقل عمومی سریع و کم هزینهشناخته می شود. تجربه های موفقی مانند؛ بوگوتا و کوریتیبا، این سیستم را به یک راه حل جذاب برایتصمیم گیران شهری در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، تبدیل کرده است. احداث BRT در مشهد علی رغم سختی های اجرایی، باعث بهبود یکی از مسیرهای اصلی و پر ترافیک شده است. BRTرا می توان نقطه اتصال موثر بین شبکه اتوبوسرانی و خطوط قطار شهری مشهد دانست که به سبب؛ایزوله بودن مسیر، کرایه ارزان و ظرفیت بالا مسافر، عاملی در استفاده بیشتر از حمل ونقل عمومی درشهر مشهد می باشد. در این مقاله سعی می شود تا با استفاده از روش AHP، میان سیستم اتوبوس های تندرو مشهد و خط Transcarioca ریودوژانیرو برزیل، با استفاده از ویرایش جدید استاندارد BRT که در سال 2014 منتشر شده است، مقایسه ای انجام شود. بر اساس نتایج امتیاز شهر مشهد 64.92 و Transcarioca 88.97 به دست آمده است که نشان می دهد خط BRT شهر مشهد در جایگاه خوبی نسبت به استانداردهای جهانی قرار دارد، همچنین می توان با اعمال برخی راهکارها، این فاصله زیاد با نمونه های برتر جهانی را کمتر نمود.

سیستم اتوبوس های تندرو ، تحلیل سلسله مراتبی (BRT, (AHP مشهد، ITDP