بابک پورقهرمانی - استادیار، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، ایران
هیرو آبروش - دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، ایران

تصویب قانون جدید آیین دادرسی کیفری که به حق، یکی از پیشرفته ترین قوانین در حوزه حقوق کیفری ایران تا به امروز می باشد، تحولات و دگرگونی های فراوانی در حوزه های مختلف عدالت کیفری با خود به همراه داشته؛ یکی از این تحولات، اعمال و پیشبرد اهداف منطبق با آموزه های جرم شناسی نوین و حقوق بشری بوده که بر اساس آن، بایستی از کلیه احزاب درگیر در فرایند دادرسی کیفری، که به نحوی با وقوع جرم مرتبط اند، حمایت های حقوقی، قضایی و حتی غیرقضایی لازم، انجام گیرد. بدیهی است اغلب جنبه های حمایتی در قوانین کشور ایران و فرانسه، در راستای اتخاذ یکی از جنبه های سیاست جنایی که عدالت ترمیمی و دخالت دادن فرایندهای غیرکیفری در دادرسی می باشد، بوده است. این جنبه ها، بیشتر در جهت حمایت از بزه دیدگان خاص چون اطفال و نوجوانان، زنان، سالمندان، حتی شهود و مجرم سیاسی و نیز پیش بینی نهادهایی غیرکیفری، نمود پیدا کرده که در این مقاله به آنها پرداخته خواهد شد.

سیاست حمایتگرانه یا ارفاقی، قانون جدید آیین دادرسی کیفری، بزه دیده شناسی