حسین مرادی نسب - دانشجوی دکتری معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

تقدس زدایی از شهر و پذیرش اندیشه مدرن و بی اطلاعی از ریشه ها و شیوه های آن، برای شهرهای امروزی چیزی جز ناهنجاریهای اجتماعی و آلودگیهای زیستمحیطی و تسلط ماشین و ... باقی نگذاشته است.شهرهای بیهویت و بیمعنا به همراه تقابل با محیطزیست رهآورد انقطاع نظام بومی و فرهنگی معماری و شهرسازی کشورمان بوده است. اصل مطلوبیت طلبی بر پایه انسانگرایی و همچنین جایگزینی انسان به جایخدا به روی زمین و همچنین عقل انسان بعنوان مرجع تمامی معضلات چه در حوزه شناسایی و چه عمل اخلاقی و عالم رفتاری موجبات حذف معنا و ارزشها را در شهرهای امروزی در پی داشته است. لذا این مقالهتنها راهحل را احیا تفکر و اندیشه بانیان شهر اسلامی که منشعب از جهان بینیشان در ساخت شهر بوده است میداند. تا بتوان به مدد آن در جهت وحدت انسان، شهر برای خروج از بحران گام برداشت و همچنین با بررسی نمونهای از آن در شهر اسلامی بعنوان مقیاس عملی در سیر حرکتی از خانه تا مسجد بهمراه بهرهگیری از اصول آن پاسخی مناسب زمان و مکان برای مشکل شهر امروزی و همچنین اتصال مجدد معنوی بازشناخت، چراکه شهر اسلامی مدرسه سودمندی برای مطالعات و تحقیقات امروزی است. اصل تذکر که در آیات قرآنیبعنوان هدف خلقت به آن اشاره شده است در جای جای شهر اسلامی زمینه تجلی امر قدسی است که این امر در بررسی صورت گرفته به روشنی هویداست.

هنر قدسی، شهر اسلامی، معنا، انسان