مهدی مینایی - استادیار مرکز آموزش عالی امام خمینی
مریم رحمنی - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه خوارزمی

اخلاق محیط زیست یکی از شاخه های اخلاق کاربردی است. اخلاق زیست محیطی شاخه ای از مطالعات است که تعاملات انسان با محیط طبیعی را از منظر اخلاق بررسی می کند. به طور کلی عمده ترین مسائل اخلاق زیست محیطی که کاملاً متاثر از جهان بینی و نوع نگرش و تفکر انسانها می باشد، حول دو محور اساسی بحث می شود: اول، ارزش ذاتی یا ابزاری داشتن محیط زیست و دوم، نحوه اندیشه آدمی در ارتباط با محیط زیست است. اینکه انسان خود جزئی از طبیعت است یا طبیعت در خدمت انسان بوده و او به بهره کشی از آن روی می آورد؟ پاسخ به این دو سوال کاملا متاثر و وابسته به درک و برداشت انسان از جهان هستی و نظام آفرینش و دیدگاه فلسفی به آن است. بر همین اساس در این مقاله با بررسی و تحلیل اخلاق زیست محیطی در دو رویکرد مهم اسلامی و لیبرالیستی، برآنیم تا بگوییم بر اساس رهیافت اخلاق زیستی در اسلام، شاهد ارتقای کیفیت زیست بشر هستیم. چنانکه در قرآن مجید آمده زمین میراث صالحان و انسان مامور عمران آن است.

اخلاق زیست محیطی، مکتب اسلام، لیبرالیسم، جهان بینی، تکنولوژی