محمد شریعتی کمال آبادی - استادیار، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، ایران

ایمان به مبداء هستی و ارتباط تنگاتنگ با او باعث آرامش روحی است؛ لذا محبان و اولیاء الهی خوف وحزنی ندارند چون براین باورند که خداوند متولی ومدبر امورشان بوده ودر زندگی دنیوی واخروی یاریشان می دهد. برای غیر خدا استقلالی در تاثیر نمی بینند در نتیجه از غیر خدا نمی ترسند و در آرامش روحی به سر می برند؛ اضطراب ندارند چون آینده خود را آینده ای تاریک ومبهم نمی دانند. نگران زوال نعمتها نیستند چون می دانند با تلاش و برنامه ریزی منظم در آینده به روزی تضمین شده الهی دست پیدا می کنند و بخاطر توبه پذیر بودن خدا گذشته تاریک زندگی، فکر آنها را به خود مشغول نمی سازد و چون حسن ظن وظیفه هر مسلمانی است حالت رنج آور سوء ظن ها و خیالات پوچ و توهمها از بین می رود و چون مرگ را فنا و نیستی و پایان همه چیز نمی دانند نگرانی از مرگ برای آنها بی معنا می گردد. به دلیل اینکه منشا قدرت را خدا دانسته با یاد آوری وجود چنین خدایی قلبشان آرام گرفته احساس پوچی وبی هدفی ندارند؛ زیرا می دانند کسی به تمامی تلاش ها و کوشش هایشان ارج می نهد و پاداش می دهد.

آرامش، اولیاء الهی، یاد خدا