زینب کریمی جبلی - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی دانشگاه خوارزمی
محمدتقی فراهانی - استاد گروه روان شناسی عمومی دانشگاه خوارزمی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی برون گرایی، درون گرایی، عاطفه ی مثبت، عاطفه ی منفی، با رفتار پرخطر رانندگی در رانندگان با رفتارپرخطر رانندگی است.جامعه ی آماری این پژوهش، شامل کلیه ی رانندگان مرد شهر تهران بود که 202 نفر از رانندگان با رفتار پرخطر رانندگی و 192 نفر ازرانندگان با رفتار کم خطر رانندگی مراجعه کننده به راهنمایی و رانندگی منطقه ی یک شهر تهران از طریق نمونه گیری تصادفی انتخابشدند. جهت جمع آوری داده ها، از پرسش نامه ی پنج عاملی گردون (فراهانی، 1388) برای اندازه گیری برون گرایی و از مقیاس تجربه ی مثبتومنفی )دینر و همکاران، 2010) برای اندازه گیری عواطف مثبت و منفی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 21.00SPSS مورد تجزیهو تحلیل قرار گرفت، و از آزمون آماری تحلیل تشخیص برای تفسیر داده ها استفاده گردید. پژوهش حاضر نشان داد که به ترتیب اهمیت،متغیرهای برون گرایی و درون گرایی، عواطف مثبت، و عواطف منفی به تمایز بین دو گروه رانندگان با رفتار پرخطر رانندگی و رفتار کم خطررانندگی کمک می کنند و برون گرایی با ضریب همبستگی 0/92 بیش ترین تمایز را بین دو گروه رانندگان با رفتار پرخطر و کم خطر رانندگیایجاد می کند. هم چنین عاطفه ی مثبت به عنوان دومین مولفه با ضریب همبستگی 0/73 تمایز قابل توجهی را بین دو گروه نشان می دهد.بنابراین می توان نتیجه گرفت که افراد با رفتار پرخطر رانندگی نسبت به رانندگان با رفتار کم خطر از برون گرایی و عاطفه ی مثبت بالاتریبرخوردارند.

برون گرایی، درون گرایی، عواطف، رفتار پرخطر رانندگی