صبا اجاقی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی کرمانشاه
نادر نادری - استادیار، دکتری تخصصی مدیریت آموزشی، گروه مدیریت کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی کرمانشاه
بیژن رضایی - استادیار، دکتری تخصصی مدیریت آموزشی، گروه مدیریت کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی کرمانشاه
هیثم عبدالزهره - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی کرمانشاه

شناخت و درک هر چه بیشتر آینده و ناشناخته هایی که فراروی انسانها و جوامع بشری قرار دارد، از اهمیت بالایی برخوردار است. این شناخت به ما کمک می نماید که از خطر رویارویی با ناشناخته ها دوری نماییم. آینده پژوهی مشتمل بر مجموعه تلاش هایی است که با استفاده از تجزیه و تحلیل منابع، الگوها و عوامل تغییر و یا ثبات، به تجسم آینده های بالقوه و برنامه ریزی برای آنها می پردازد. آینده پژوهی منعکس می کند کهمتولد می شود. در واقع، آینده شناسی این امکان را به انسانها » فردا « واقعیت ،» امروز « چگونه از دل تغییرات می دهد که یک قدم پیشتر از حال بردارند. این شناخت به برنامه ریزان و سیاستگذاران کمک می نماید تا در عرصه های مختلف با اطمینان خاطر برنامه ریزی نمایند. به عبارت دیگر، آینده نگری، آمادگی برای آینده است تا با شناختن فرصت ها و تهدیدهای احتمالی، شرایط ممکن برای دستیابی هرجه بهتر به سود رقابتی، بهبود کیفیت زندگی و توسعه پایدار مشخص شود. به بیان ساده تر، آینده اندیشی، یک روش ساختار یافته تفکر درباره آینده و برنامه ریزی برای آن است.

آینده نگاری، مثلث آینده، آینده اندیشی، برنامه ریزی، سیاستگذاری