محمود صفری - دانشجوی دوره دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
محمدرضا جمشیدی - دانشجوی دوره دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
محمدحسن کاوسی - دبیر رسمی آموزش و پرورش منطقه 15 تهران

با توجه به تغییر و تحول روزافزون در جهان امروز، دیگر مدارس و دانشگاهها به روشهای سنتی نمیتوانند نیازهای جامعه ی امروزی را فراهم نمایند بلکه نظام آموزشی کشور برای برطرف نمودن نیازهای امروز و آیندهی کشور باید نوآور و کارآفرین باشند تا بتوانند افرادی را تربیت کنند که نیازهای جامعه ی کنونی را پاسخ دهند. در این مقاله هفت مدل رهبری )مدلهای رهبری رسمی، همکارانه، فرهنگی، ذهنی، سیاسی، مبهم و مجازی( مورد بررسی قرار گرفت. از آنجایی که هر یک از این مدلها نگرش متفاوتی به سازمانهای آموزشی دارند، میتوان گفت هیچ یک از آنها به تنهایی تصویر کاملی ارائه نمیدهند، ولی هر یک از این مدلها تحلیلهای منطقی از سازمان آموزشی ارائه میکنند که به آن سازمان بستگی دارد. باید یادآور شویم که بااستفاده از یک الگو نمیتوان کل سازمان را توصیف نمود؛ چرا که در شرایط خاص باید از الگوی خاص مورد استفاده قرار گیرد.بالدریج و همکاران فرمودند: )Baldrige, and et al., 1978,p.) 28) فرمودند: داشتن یک مدل جامع و کامل و همه جانبه غیر ممکن است؛ چراکه هیچ مدلی نمیتواند پیچیدگیهایتصمیمگیری در سازمانهای بزرگی مانند مدارس و دانشگاهها را به تصویر بکشد. داشتن یک مدل جامع کهجهان پیچیده را در خود جای دهد دور از دسترس است، تکیه بر یک مدل خاص ما را از برخی ویژگیهایمهم سازمانها غافل میسازد.

رهبری، مدل، رسمی، همکارانه، فرهنگی، ذهنی، سیاسی، مبهم، مجازی، کارآفرین و نوآور