ابوالفضل فرکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی پردیس فارابی دانشگاه تهران

امروزه بیشتر کارکنان و کارفرمایان به دنبال به کارگیری الگوهای انعطاف پذیری هستند اما هر کدام به دلایل مختلف. از یک سو کارکنان به دنبال ایجاد هماهنگی میان کار و زندگی خود هستند کاه یاک رور مناسب برای کمال به آنها به منظوردسترسی به چنین هماهنگی، استفاده از الگوهای انعطاف پذیری است و از سوی دیگر، کارفرمایان به دلایل مالی و کسب و کار به دنبال بکارگیری الگوهای انعطاف پذیری هستند. یکی از بهترین و مهمترین روشها برای واکنش نشان دادن به تغییرات محیط برون سازمانی به تائید محققین زیادی انعطاف پذیری نیروی انسانی می باشد. اما این انعطاف پذیری به خودی خود وجود ندارد و برای بوجود آوردن آن نیاز به ایجاد نگرش خاص در مدیریت سازمانها می باشد(سجادی نس ، 1390 ). انعطاف پذیری منابع انسانی به طرق مختلاف بارای ساازمان ارزش می آفریند؛ که این ارزر هم بعد کیفی و هم بعد کمی عملکرد سازمان را در بر می گیرد. انعطاف پذیری منابع انسانی بهضرورت انکارناپذیر در محیط نامطمین و پویای امروزی تبدیل شده است که به سازمان قابلیت واکنش مناسب در برابر تغییراتسریع محیطی را می دهد. محققان مدیریت راهبردی منابع انسانی، انعطاف پذیری منابع انسانی را به عنوان منبع مزیت رقابتی.) پایدار برای شرکتها در نظر گرفته اند(حقیقی کفار،سیدنقوی، 1391)

انعطاف پذیری، منابع انسانی، عملکرد سازمانی، نظام های کاری