الهه ندیمی

بدون شک عمده ترین منبع استراتژیک هر سازمان و یا هر جامعه، منابع انسانی آن است. جوامعی در بلند مدت قرین موفقیت خواهند شد که بتوانند منابع انسانی خود را به طور صحیح و اصولی توسعه و پرورش دهند. سازمانی بدون استعدادها، ذهنیت ها و تصورات کنجکاوانه ی افراد آن نمی تواند دانش نوین مهمی تولید کند. عنصر انسانی، در سازمان پژوهشی نسبت به سازمان های دیگر نقش مهم تری دارد. سرمایه گذاری علمی برای نیروی انسانی تنها سرمایه گذاری انسانی است که نه تنها مستهلک نمی شود، بلکه به طور فزاینده، بازده آن افزایش می یابد ومیزان آن قابل اندازه گیری نیست. برای تولید علم و دانش زمینه هایی لازم است که عمده ترین آن آموزش است. اهمیت بینش علمی و پژوهشی یک ضرورت اجتناب نا پذیر است. این مقاله اساساً به عوامل موثر بر حفظ پایداری منابع انسانی می پردازد چرا که که توجه وسرمایه گذاری بر روی نیروی انسانی متخصص در مراکز علمی و تحقیق و توسعه، می تواند نقش قابل توجهی درپیشرفت علوم و تکنولوی ایفا نماید.

منابع انسانی، مدیریت استراتژیک، تجارت