محمد خانی چایکندی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی
کریم مهرورز مغانلو - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی
محمدابراهیم صادق زاده ریحان - کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی
عزت اله علیزاده - کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی

با توجه به اینکه 85 درصد مساحت کشور ما جزو مناطق نیمه خشک، خشک و فراخشک میباشد . بنابراین آب یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد گیاهان مرتعی می باشد و از طرف دیگر بارش ه ای شدید و کوتاه و محدودیتهای شوری و قلیائیت خاک، بافت سنگین خاکها و نفوذپذیری کم در اراضی مارنی - تبخیری حساس سبب شده رواناب و فرسایش بط ور فزاینده ای افزایش یابد . جهت رفع این معضل اقدام به شناسایی گیاهن مرتعی مقاوم به خشکی، شوری و قلیائیت گردید و استقرار آنها در این اراضی سبب گردید که میزان فرسایش و رسوب بطور قابل ملاحظه ای کاهش یابد . این پژوهش در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در جهت شیب شمالی در اراضی با شیب 8-15 درصد در کرتهای به ابعاد 2×20 متر مربع در ایستگاه تحقیقاتی خواجه اجراء گردید و نمونه برداری از رواناب انجام و مقدار رسوب تولیدی هر یک از تیمارها برآورد گردید . از سال 1379 لغایت 1381 بمدت سه سال آمار برداری گردید که بیشترین مقدار رواناب در سال 1381 در شیب شمالی مربوط به تیمار شاهد با میانگین 51500 لیتر در هکتار و کمترین مقدار میانگین متعلق به تیمار آرتمیزایا + اروشیاتوام باپتینگ با 16458/3 لیتر در هکتار می باشد . تیمار شاهد با 448/3 کیلوگرم در هکتار بیش ترین مقدار رسوب و تیمار آرتمیزیا + اروشیاتوام باپتینگ با 66/1 کیلوگرم در هکتار کمترین مقدار رسوب را دارا می باشد .

رواناب، رسوب، پیتینگ، مرتع، اراضی مارنی، فرسایش، ایستگاه خواجه