یوسف مهدی پور - استادیار، گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
حمیده فنودی - دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

مقدمه: بهره وری عامل انسانی در گروه سلامت، انگیز، روحیه و تعهد آنان است. لذا شناخت عوامل مؤثر در ایجاد رضایت شغلی می تواند در افزایش رضایت شغلی اساتید و ایجاد انگیزه در جهت پیشبرد اهداف آموزشی و پژوهشی مفید باشد. هدف کلی از انجام پژوهش حاضر بررسی نگرش اساتید دانشگاه علوم پزشکی زاهدان نسبت به ارزشیابی عملکرد و ارتباط آن با انگیزش غلی می باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع کاربردی به روش توصیفی- مقطعی است. افراد مورد بررسی اساتید دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بودند که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. میانگین و درصد پاسخ های پرسشنامه ها توسط نرم افزار SPSS و EXCEL نسخه 16 محاسبه گردید. یافته ها: به طور کلی بیشتر اساتید نسبت به ارزشیابی عملکرد 30 درصد و انگیزش شغلی 39 درصد نظر مثبت داشتند و آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین ارزشیابی عملکرد و انگیزش شغلی ارتباط معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری کلی: اگر ارزشیابی عملکرد بر طبق اسانداردهای تعریف شده برای هر سازمانی به دور از رابطه و ضابطه ها صورت گیرد منجر به بهبود عملکرد و افزایش انگیزش شغلی می شود.