سونیا سمندری - کارشناسی ارشد ،گروه روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کردستان، سنندج، ایران.
مختار فرهادیان - دکترا،گروه رواشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران. نویسنده مسئول:

هدف اساسی این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش نظریه ذهن برمیزان توجه کودکان بیش فعال ) ADHD ( می باشد. روش پژوهش حاضر، از نوع طرح نیمه آزمایشی) پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل( است. در این مطالعه 02 نفر از نوآموزان مقطع پیش دبستانی در مهدهای کودک تحت نظارت اداره بهزیستی شهرستان سنندج براساس ملاک های تشخیصی پرسشنامه ی کانرز و پرسشنامه علایم مرضی کودکان ) CSI4 ( به عنوان نوآموزان مبتلا به بیش فعالی شناسایی شده و با استفاده از نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ) 02 نفره( آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند. نظریه ذهن در 9 جلسه به نوآموزان گروه آزمایش آموزش داده شد، اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند و فقط در جریان برنامه های معمولی مهد قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهدکه آموزش نظریه ذهن بر )تکانشگری ، توجه پایدار ( کودکان بیش فعال تأثیر گذاشت و این تأثیر در سطح بالا معنادار می باشد و بر گوش بزنگی تأثیر معناداری نداشته است. پس می توان کفت: برنامه آموزش نظریه ذهن، بر میزان توجه کودکان بیش فعال تأثیر دارد؛ بنابر این برنامه آموزش نظریه ذهن می تواند رویکردی مؤثر بر درمان توجه و تمرکز کودکان بیش فعال باشد

بیش فعالی، نظریه ذهن، توجه