سید بنیامین دلیر صفت - کارشناس ارشد گروه پژوهشی کرم ابریشم , دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیل

در این تحقیق روابط ژنتیکی داخل و میان سه توده بومی کرم ابریشم ایران با استفاده از انگشت نگاری با نشانگرهای ای اف ال پی (AFLP) مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از 10 ترکیب آغازگری PstI-TaqI مجموعاً 165 نشانگر ای اف ال پی حاوی اطلاعات مفید تولید و بررسی شدند. برآوردهای تنوع ژنتیکی نی (Nei) برای همه جایگاه های ژنی در جوامع انفرادی درجه نسبتا بالایی از شباهت ژنتیکی داخل هر تولید مورد مطالعه بیشترین وکمترین تنوع ژنتیکی به ترتیب به توده های خراسان صورتی (H=0/2066) و خراسان لیمویی (H=0/1819) تعلق داشت. دندروگرام تهیه شده با استفاده از روش UPGMA منجر به تفکیک سه توده به دو خوشه عمده شد. توده های صورتی ولیمویی بیشترین وصورتی وپرتقالی کمترین شباهت ژنتیکی را داشتند. شباهت ژنتیکی برآورد شده داخل و میان توده های کرم ابریشم را می توان بر اساس شجره، توزیع تاریخی و جغرافیایی توده ها و همچنین عواملی نظیر اندازه موثر جمعیت, میزان همخونی, شدت انتخاب, جهش و غیره تفسیر نمود.

تنوع ژنتیکی، کرم ابریشم(Bombyx mori L.)، نشانگرهای ای اف ال پی(AFLP)