مسیح کریمی علویجه - مرکز تحقیقات توسعه و کیفیت سازمان اتکا تهران ایران

در سالهای اخیر توجه به منابع انرژی تجدید پذیر بسیار موردتوجه قرارگرفته است. بحرانهای محیط زیستی و همچنین تغییر آبوهوای زمین تلاشهای زیادی را درزمینهی جایگزینی سوختهای فسیلی با منابع وفناوریهای ایمنتر در پی داشته است. زیستتوده یکی از منابع عمده در میان انواع منابع انرژیهای نو، است. زیستتوده یک مادهی آلی است که به شکل انرژی شیمیایی از نور خورشید در گیاهان ذخیرهشده است. روشهایمتنوعی برای بهرهبرداری از انرژی زیستی ذخیرهشده در زیستتوده وجود دارد. تولید بیوشیمیایی انرژی زیستی بهصورت سوختهای زیستی مایع و گازی مانند بیواتانول، بیودیزل، بیوبوتانول، بیوگاز و بیوهیدروژن انجاممیگیرد که انرژی مصرفی و آلودگی کمتری را نسبت به تولید گرماشیمیایی دارد. پسماندهای کشاورزی و جنگلی بهعنوان فراوانترین منابع زیستتوده در جهان شناخته میشوند. کاه گندم بهعنوان بیشترین زیستتوده در اروپا ودومین زیستتوده پس از کاه برنج در جهان است. در حدود 12 درصد از غذای جهان وابستگی به گندم دارد و تولید فراوان آن سبب تولید انبوه کاهگندم میشود ] 2[. بهطور تقریبی هر کیلوگرم از برداشت غلات 2 کیلوگرم پسماند تولید میکند ] 1[؛ بنابراین پسماندهای کشاورزی در تولید سوختهای زیستی نسل دوم بهجای استفاده از محصولات کشاورزی وخوراکی بسیار حائز اهمیت هستند و در حدود 2.1 میلیارد تن پسماند سالانهی حاصل از ذرت، جو، جو دوسر 1 ، برنج، گندم، سورگوم و نیشکر پتانسیل تولید 441 میلیارد لیتر بیواتانول را دارد ] 3[. با توجه به مقدارروزانهی 444 هزار تن پسماند کشاورزی کشور ایران ] 4[، استفاده از منابع لیگنوسلولزی در تولید سوختهای پاک اهمیت بسیار بالایی دارد؛ دستیابی به این مهم نیاز به ارزیابی فنی اقتصادی و ارائهی راهکارهایی در - بهرهبرداری هرچه مؤثرتر از انرژی ذخیرهشده در این مواد دارد در این پژوهش، روشهای تولید انرژی زیستی از پسماندهای کشاورزی، وضعیت کنونی بازار جهانی سوختهای زیستی و روش پتانسیل سنجی تولید این سوختها از پسماندهای کشاورزی بررسی میشود