سید فخرالدین طاهرزاده موسویان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مخازن هیدروکربوری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد امیدیه، گروه مهندسی نفت، امیدیه، ایران
منصور کاظمی مقدم - فوق دکتری مهندسی شیمی، دانشیار، دانشگاه صنعتی مالک اشتر،تهران،ایران

در برخی از مخازن نفتی برشهای سبک نفت خام و در برخی دیگر برشهای سنگین آن بیشتر است. در هر نمونه مخزن ترکیبات سنگین هیدروکربوری طی دما و فشار مخزن نفتی تمایل به رسوب دارند. تحلیل شرایط مخازن از لحاظ میزان رسوب آسفالتین به هنگام استخراج نفت از مهمترین مسائل در ازدیاد برداشت و یا ثابت نگاه داشتن شرایط برداشت از مخازن می باشد. آسفالتین ها گروه انحلال پذیری هستند که در حضور مقادیر اضافی هیدروکربن های مایع و سبکی مانند نرمال پنتان یا نرمال هگزان از نفت خام و نفت سنگین رسوب می کنند. با افزایش میزان رسوب آسفالتین در مخزن و نشست سطحی آن لذا با انسداد گلوگاه های حفره دبی خروجی کاهش می یابد و نیز با تغییر ترشوندگی سنگ از آب دوست به نفت دوست در نتیجه جذب این مواد بر روی سنگ لذا بخشی از نفت به درون سنگهای مخزن هدر رفته و به مرور زمان میزان برشهای سنگین افزایش یافته و مشخصات نفت را سنگین تر و از مرغوبیت آن در طول زمان می کاهد. این مقاله با استفاده از داده های مکانیکی مخزن و مشخصات نفت آن و با استفاده از مدل پایه Wang و ارائه مدل پیشنهادی لذا بصورت تحلیلی مدل پیشنهادی را جهت بررسی شرایط رسوب آسفالتین داخل مخزن و بر اساس شرایط مرزی و شرط اولیه معادله حل می نماییم و سپس در نمودارهایی به تحلیل تاثیر نفوذ پذیری در دبی دبی تزریق cc/hr 18 و فشار psi 3000 از نفت زنده مخزن تزریق می پردازیم و میزان انحراف داده های تجربی آزمایشگاهی را با داده های مدلینگ مقایسه کرده و مدل را اعتبار سنجی می نماییم.

آسفالتین، مخزن نفتی، نفوذ پذیری، همراه بردگی، مدلسازی