امید رضایی - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه سمنان
مائده قره باغی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران دانشگاه سمنان

درسالهای اخیرمبحث جداساز لرزه ای به طور خاص درطراحی لرزه ی ساختمان ها موردتوجه قرارگرفته است تجهیزاتی که درایزوله کردن پایه ی ساختمان مورداستفاده قرارمیگیرند دارای دو مشخصه مهم می باشند انعطاف پذیری افقی و قابلیت جذب انرژی انعطاف پذیری سیستم جداگرسبب افزایش زمان تناوب اصلی سازه و خارج شدن آن ازمحدوده انرژی مخرب زلزله میشود ازسوی دیگر خاصیت جذب انرژی سبب افزایش میرایی و درپی آن سبب کاهش تغییر مکان زیادناشی ازانعطاف پذیری جانبی سیستم جداگرمیشود ایزوله کننده ها دربیس سازه اجرا میشوند تا آن را به صورت فیزیکی ازفنداسیون جداکرده تا شکل پذیری و ظرفیت اتلاف انرژی درسازه را تامین کنند سیستم های بیس ایزولاسیون سازه ها را درمقابل حرکت شدید زلزله محافظت می کنند به منظور معرفی این نوع سیستم ها مکانیزم های مختلفی به شکل فرضیات حاصل ازتحقیقات مطرح شده اند اگرچه مسئله ی استفاده ازجداگرهای لرزه ای حدود 100سال است که موردتوجه قرارگرفته است اما کاربرد این جداگرها اخیرا به عنوان یک راه کارعملی برای طراحی ساختمان های مقاوم دربرابر زلزله مطرح شده است دراین مقاله سعی شده است که رفتار دینامیکی جداگرهای لرزه ای روی ساختمان هایی که دارای سیستم های جداگرلرزه ای برروی تکیه گاهشان هستند بررسی شده و تاحدودی معین گردد که این جداگرهای لرزه ای چگونه و با چه شرایطی برای کاهش نیروی موثرزلزله مفید واقع میشوند

جداگرلرزه ای ، جداگرلغزشی ، ایزولاسیون ، تکیه گاه لاستیکی