ساناز حضرتقلی زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری
محمدرضا پورمحمدی - عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز

شکل گیری رفتار انسان در محیط برآیندی از انگیزه ها، نیازهای فرد، قابلیت محیط و نحوه ادراک اوست . )راضیه رضا زاده، 1391 )ادراک فرآیندی است، که در مرکز هرگونه رفتار محیطی قرار دارد . محیط تمام حواس را تحریک کرده و فرد را با اطالعاتی بیش از توان پردازششروبرو می سازد،برای درک آنچه اتفاق می افتد، بایستی سعی کنیم این سیل اطالعات را در ذهن خود مرتب سازیم. انسان برای درک حوادثمحیط خود، احتیاج به قواعد و قالب هایی دارد که بتواند به کمک آنها بافت خبرها را به دست آورد و در ذهن خویش با به هم پیوستن عالئم خبری، طرح واره هایی تشکیل دهد و محیط را بسیار آسانتر درک نماید)گروتر، 4 - 2 : 1386(. نحوه ارتباط محیط با انسان یکی از مباحث و مفاهیم کلیدی در حوزه مطالعات متقابل انسان و محیط در مقیاس های کلان و خرد است . باتوجه به اهمیت فرایند درک و ارتباط انسان با محیط مصنوع و تاثیر محیط بر رفتار انسانی در این مقاله ابتدا به نحوه ارتباطات به دو صورت کلامی وغیر کلامی پرداخته میشود سپس درجهت فهم این که چگونه و برچه اساسی ،مردم در مقابل محیط های زیست عکس العمل نشان می دهند بر بررسی ارتباط غیر کلامی ونحوه تاثیر متتقابل انسان ومحیط در غالب ارتباط غیر کلامی پرداخته میشود.

ادراک محیطی، ادراک اجتماعی،ارتباط کلامی ،ارتیاط غیر کلامی