آسیه خیراللهی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی
محمدجواد لیاقتدار - استاد گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان

از جمله نگرانی های سیاست گذاران آموزشی و مجریان برنامه های درسی گسترش پژوهش به ویژه پژوهش مشارکتی و استفاده از حداکثر ظرفیت های موجود در درون مدرسه و کلاس است. درسپژوهی (تدریسپژوهی) معلم به بازاندیشی عمل طراحی، تدوین، تدریس، ارزیابی و تأمل درباره یاددهی - یادگیری میپردازد. پژوهش در کلاس درس و پژوهش مشارکتی معلمان در مدرسه و کلاس درس رویکرد نسبتاً جدیدی است که چندسال اخیر توسط سرکار آرانی در ایران، و توسط یوشیدا در ژاپن مطرح شده است و کمکم جای خود را در مدارس و مراکز آموزشی کشور باز میکند. درس‏پژوهی، یک حلقه ی پژوهشی است که در آن، معلمان به صورت گروهی درباره موضوعات برنامه درسی به پژوهش می‏پردازند. آنها در ابتدا به تبیین مسئله می‏پردازند که‏ فعالیت گروه درس‏پژوهی را برانگیخته است و هدایت خواهد کرد. سپس گروه‏ به مسئله شکل می‏دهد و بر آن تمرکز می‏کند، به نحوی که بتواند در یک درس خاص کلاسی‏ مطرح شود. معمولا معلمان مسئله‏ای را انتخاب می‏کنند که از فعالیت های خود به دست آورده‏اند یا برای دانش‏آموزانشان دشواری هایی ایجاد کرده است. در این مقاله ما با استفاده از روش تحقیق کتابخانه ای ضمن معرفی روش درس پژوهی و فرایند آن به عنوان بستری جدید در توانمندسازی معلمان به این نتیجه رسیدیم که درس پژوهی تاثیرات مثبتی در بهبود فرایند آموزشی متواند داشته باشد. در پایان نیز نمونه ای از گزارش های درس پژوهی به عنوان الگوی عملیاتی ارائه خواهد شد تا از نتیجه آن برای بهبود نحوه کار معلمان و ارتقای سطح یادگیری دانشآموزان استفاده شود.

درس پژوهی، توانمندسازی، معلمان