حمیدرضا ریاضی - گروه علوم دامی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، تهران، ایران
ناصر کریمی - گروه علوم دامی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، تهران، ایران
قباد عسگری جعفرآبادی - گروه علوم دامی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، تهران، ایران
الهام غفوری - گروه علوم دامی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، تهران، ایران

تعداد 16 رأس گوساله ماده تازه متولد شده در 4 تیمار 4 تکراری مورد بررسی قرار گرفتند، تیمار 1 به عنوان شاهد، به تیمار دو پروبیوتیک باکتریایی بر پایه لاکتوباسیلوس به مقدار 1gr در روز، به تیمار سه پروبیوتیک مخمری بر پایه ساکارومیسس سرویسیه به مقدار 2gr در روز به تیمار چهار مخلوط هر دو پروبیوتیک (2gr پروبیوتیک مخمری 1gr+ پروبیوتیک باکتریایی) از روز سوم تا هفتادم پس از تولد همراه با شیر به ازای هر رأس گوساله خورانده شد. جهت تعیین شاخص های خونی از قبیل گلوکز، پروتئین، تری گلیسیرید، کلسترول، کلسیم، فسفر و بتاهیدروکسی بوتیریک اسید از تمام گوساله ها در سه نوبت (بدو تولد، 40 و 70 روزگی) از سیاهرگ گردن نمونه خون گرفته و اندازه گیری شد. از نظر شاخص های خونی میزان کلسترول پایان دوره تیمار چهارکمتر و میزان βHBA و کلسیم میان دوره در تیمارهای سه و چهار بیشتر از سایر تیمارها مشاهده شد (P<0/05). مصرف خوراک و افزایش وزن در تیمارهای سه و چهار در هفته های چهارم و پنجم به میزان معنی داری بیشتر از سایر تیمارها مشاهده شد (P<0/05) سه مورد اسهال در گروه شاهد و یک مورد در تیمار دو دیده شد اما در تیمارهای دیگر هیچ موردی از اسهال مشاهده نگردید. نتایج نشان می دهد هم کوشی پروبیوتیک باکتریایی و مخمری تا سن 40 روزگی بیشترین اثر بخشی را دارد و کاهش تأثیر بعد از این زمان می تواند به نحوه مصرف و تغییر جایگاه اثر پروبیوتیک ها همزمان با توسعه شکمبه مربوط باشد.

پروبیوتیک، گوساله، شاخص های خونی، مصرف خوراک، افزایش وزن