انسیه لعل زاده کندکلی - دانشجوی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه فردوسی مشهد
زهرا طبیبی - دکترای روانشناسی، استادیاردانشگاه فردوسی مشهد
بهرامعلی قنبری هاشم آباد - دکترای روانشناسی، ، استادیاردانشگاه فردوسی مشهد
عبداله بنی هاشمی - فوق تخصص هماتولوژی اطفال، استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد

این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی گروه درمانی وجودی بر کاهش استرس ادراک شده در مادران کودکان سرطانیانجام شد. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. 24نفر از مادرانکودکان سرطانی بستری شده در بیمارستان دکتر شیخ مشهد با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفیبه طور مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 8جلسه گروه درمانی وجودی دریافت کردنداما برای اعضای گروه کنترل مداخله خاصی ارائه نشد. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه های استرس ادراک شده توسطگروه نمونه تکمیل شدند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که در پس آزمون نمرات استرس ادراک شده در آزمودنیهایگروه آزمایش نسبت به گروه گواه کاهش معناداری داشته است. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان میدهد که گروهدرمانی وجودی بر کاهش استرس ادراک شده در مادران کودکان سرطانی موثر بوده است.

درمان وجودی، استرس ادراک شده، مادران کودکان سرطانی