صفا پیمان - عضو هیات علمی گروه عمران، دانشگاه جامع امام حسین(ع)
محمد مجرددربادام - کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشگاه صنعتی شریف.
مرتضی رشیدی - کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشگاه جامع امام حسین (ع)

جداسازی لرزه ای یکی از روش های کنترل غیر فعال به منظور کاهش خسارت های وارده بر سازه ناشی از زلزله و به حداقل رساندن اثرات مخرب آن است. سیستم های جداسازی را می توان به سه دسته کلی جداساز های لاستیکی، جداسازهای لغزشی و سیستم های ترکیبی تقسیم بندی کرد. جداساز های لاستیکی عمدتاً تحت زلزله های شدید با مشکل پاره شدن لاستیک مواجه هستند. جداساز های لغزشی انرژی زلزله را بوسیله قرار دادن تجهیزات منعطف میان سازه اصلی وفونداسیون منحرف می کنند. در سیستم های ترکیبی نیز جداساز های لاستیکی و لغزشی به صورت موازی عمل می کنند.سیستم جداسازی لغزشی به دلیل توانایی داشتن جابجایی های بزرگ، در تمام زلزله های بزرگ عملکرد مناسبی داشته است. در مقاله حاضر مروری بر تحقیقات اخیر صورت گرفته در زمینه جداسازی لرزه ای با استفاده از جداساز های لغزشی ارائه شده است. سیستم های جداسازی لغزشی مورد مطالعه در این مقاله عبارتند از،PFPI ،VFPI ،CFPI ،FPS ،PF VFI و VFFPI ،VFPS

جداسازی لرزه ای، کنترل غیر فعال سازه ها، سیستم های جداسازی لغزشی، زلزله