احمد دادوندکوهی - استادیار، دانشگاه گیلان، گروه مهندسی شیمی
فاطمه نسیمی - دانشجوی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه گیلان

در این مطالعه به بررسی حذف یون مس از محلول آبی توسط هیدروژل تبادلگر یونی حاوی پلی ساکارید زانتان، مونومر ایتاکونیک اسید و بنتونیت براساس واکنش پلیمریزاسیون رادیکال آزاد پرداخته شده است. با توجه به اینکه فاکتورهای مختلفی مانند حضور نمک ها و عوامل فعال کننده سطحی می تواند بر روی ظرفیت تعادلی جذب هیدروژل در حذف فلز سنگین مس تأثیرگذار باشد، به همین منظور در این تحقیق با استفاده از نرم افزار طراحی آزمایش براساس مدل دوسطحی عاملی جزیی (Two Level Fractional Factorial) اثر 3 نوع نمک شامل نمک سدیم کلرید، کلسیم کلرید، آهن کلرید و سه نوع ماده ی فعال سطحی آنیونی، کاتیونی و خنثی بر روی ظرفیت جذب ژل توسط 32 آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز آماری نشان داد که مدل برازش شده دارای درجه اعتبار (کمتر از 0/05) و ضریب همبستگی (0/925) می باشد که این ضریب همبستگی با توجه به تعداد زیاد عوامل مناسظب بود. فرضیات انجام شده در این طراحی با توجه به نمودارهای احتمال و پارامتر باقی مانده مورد تأیید قرارگرفت. همچنین نتایج به دست آمد در این مطالعه نشان داد که به جز نمک آهن کلرید (III) مابقی نمک ها باعث افزایش ظرفیت جذب می شوند.

هیدروژل، جذب مس، مدل دوسطحی عاملی جزیی، نمک، ماده ی فعال سطحی