هومن علی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه تهران
رامین یاوری - عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، پژوهشکده چرخه سوخت
محمد علی آرون - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران- پردیس دانشکده های فنی- دانشکده مهندسی شیمی
رضا خاکپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه تهران

نیاز به بازیافت یون های فلزی از فاضلاب های صنعتی در سال های اخیر هم از نظر اقتصادی؛ بهواسطه فروش یا بازیافت فلزات؛ و هم از نظر زیست محیطی؛ به واسطه ی جلوگیری از تأثیرفلزات سنگین سمی بر رشد ریز موجودات و تغییر در زنجیره غذایی که شامل انسان ها هم میشود؛ مورد توجه قرار گرفته است. در زمینه حذف فلزات سنگین از فاضلاب های صنعتی بهروش ترسیب شیمیایی، تبادل یونی و روش های بیولوژیکی تحقیقات زیادی صورت گرفته استولی کاربرد سیستم های غشایی نظیر نانوفیلتراسیون امروزه به عنوان یک روش مناسب و کارآمدمطرح بوده و تحقیقات بسیاری در این زمینه در حال انجام می باشد. در این تحقیق برای جداسازییون نیکل از محیط آبی، از غشای نانوفیلتراسیون پلیمری 20 درصد پلی اترسولفون با ضخامت 110میکرومتر استفاده شد و تاثیر افزودن پلیمر پلی ونیل پیرولیدون و همچنین فشار عملیاتی روی شارعبوری از غشا و همچنین میزان زدایش یون نیکل مورد بررسی قرار گرفت. غشاهای مذکور به روشوارونگی فازی ساخته شدند و خواص آن ها با استفاده از آزمایش زاویه تماس و آزمایش تراواییارزیابی شد. نتایج آزمایش زاویه تماس نشان داد که با افزایش مقدار پلی ونیل پیرولیدون زاویهتماس کاهش یافته است که نشان دهنده ی افزایش خصلت آب دوستی غشای تهیه شده می باشد.نتایج آزمایش تراوایی نشان داد که افزایش پلی ونیل پیرولیدون سبب افزایش شار تراویده و همچنینکاهش درصد زدایش یون نیکل شده است. همچنین با افزایش فشار، شار تراویده افزایش یافته و ازطرفی افزایش فشار سبب افزایش جزیی درصد زدایش یون نیکل شده است. در شرایط بهینه پلی ونیل پیرولیدون و فشار، میزان زدایش نیکل معادل 22 درصد و شار 11/5 لیتر بر متر مربع بر ساعت بدست آمد.

فرآیند نانوفیلتراسیون؛ پلی اترسولفون؛ یون نیکل؛ پلی وینیل پیرولیدون