محمد رحمانی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
فرح فرخی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
محمدقاسم گل محمدی - آزمایشگاه تحقیقاتی جنین شناسی و سلولهای بنیادی ،گروه علوم تشریحی و پاتولوژی، دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی اردبیل،اردبیل،ایران
اسداله اسدی - گروه زیست شناسی، دانشکده زیست شناسی ، دانشگاه محقق اردبیلی ، اردبیل، ایران

مهندسی بافت استخوان ترکیبی از سلول و داربست سه بعدی جهت ترمیم بافت آسیب دیده یا از بین رفته است. در این راستا، نانو داربست کامپوزیت PCL/10%HA با روش الکتروریسی تهیه شد. داربست تهیه شده، از لحاظ خصوصیاتسطحی، درصد تخلخل، اندازهی منافذ، نحوه ی توزیع منافذ و ترکیب تشکیل دهنده ی داربست و زیست سازگاری مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات میکروسکوپ الکترونی نگاره نشان دهنده ی خصوصیات سطحی مناسب داربست ها بود. بررسی زیست سازگاری داربست بوسیله آزمون MTT نشان داد که داربست نانوکامپوزیت سطوح بهتری را برای اتصال و رشد سلول ها فراهم می آورند. سلولهای بنیادی مزانشیمی، از بند ناف جنین انسان استخراج و بر روی داربست کشت داده شدند، و از لحاظ موفولوژیکی و نحوه ی اتصال سلول بر روی داربست، بوسیله تصاویر میکروسکوپ الکترونیمورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که داربست نانوکامپوزیت می تواند انتخاب بسیار مناسبی برای مهندسی بافت باشد

نانوداربست، پلی کاپرو لاکتون ) PCL (، هیدروکسی آپاتیت) HA (، بند ناف، تمایز سلولی