روح الله قاسمی نافچی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، گروه نانو فیزیک، اصفهان
مهرشاد علیزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه بو علی سینا، گروه فیزیک، همدان
زکیه قاسمی نافچی - دانشجوی کارشناسی، دانشگاه یاسوج، گروه شیمی، یاسوج
علی اسلامی مشکنانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه دامغان، گروه فیزیک، سمنان

در این مقاله نتایج شبیه سازی در سلولهای خورشیدی آلی Bulk heterojunction (BHJ) با ساختار ترکیبی PCBM:P3HT ارائه شده و اثر تغییر ضخامت زیر لایهی شیشهای، روی 1EQE )بازده کوانتومی خروجی(، تولید جریان وتوان سلول خورشیدی بررسی شده است. در اینجا P3HT )پلی 3 هگسیل تیوفن( به عنوان ماده دهنده و PCBM ) فنیل 60C بوتریک اسید متیل استر( که از مشتقات فولرینها است به عنوان ماده پذیرنده استفاده شده است. ماده دهنده پلیمری P3HT جذب بالایی را در محدوده طول موج نور مرئی از خود نشان میدهد. علاوه بر این 60C موجود در PCBM خود یکجاذب قوی برای الکترونها است. شبیه سازی با استفاده از نرم افزار محاسباتی سیلواکو انجام شده است. در این روش کاهش میزان جذب در اثر شکستهای پی در پی نور بین مرزهای هوا شیشه و شیشه هوا، وجود تلههای عمیق گیراندازی حامل در گاف میانی و تا حدی بازتاب نور به بیرون از سلول را به عنوان عامل اصلی افت چگالی جریان، توان و EQE مشاهده کردیم. در این تحقیق ضخامت بهینه زیر لایه 90 nm و بیشتر شبیه سازی شدند. ضخامت سلول 120 nm و زاویهی تابش نور به سلول 80 درجه در نظر گرفته شده است.

فاکتور کارایی، فوتوولتائیک، سلول خورشیدی آلی، بازده کوانتوم خروجی