همام نفاج - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
مرتضی شمعانیان - استادیار دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
فخرالدین اشرفی زاده - استاد دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان

در این تحقیق فلز پایه فولاد زنگ نزن آستنیتی AISI 310 و آلیاژ پایه نیکل- کروم ASTM A560 توسط روشهای جوشکاری ذوبی الکترود تنگستنی (GTAW) و قوس دستی معمولی (SMAW) به یکدیگر متصل شدند. برای انجام این اتصال از چهار حرارت ورودی متفاوت با مقادیر 8/9، 8/6، 7/2 و 6/5 کیلو ژول بر میلیمتر استفاده گردید. مناطق فصل مشترک جوش- فلزات پایه، منطقه متاثر از حرارت، منطقه مخلوط نشده، منطقه با ذوب جزیی و پدیده مایع شدن توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. بررسی های انجام شده در مورد مناطق فوق الذکر نان داد افزایش یافتن مقدار حرارت ورودی به حوضچه جوش، بدون درنظر گرفتن نوع فلز پر کننده، سبب وسعت یافتن این مناطق گردیده و پدیده مایع شدن را در فلز پایه A560 تشدید نموده است. همچنین این تحقیق نشان می دهد که فلز پر کننده 310 به علت نیاز داشتن به حرارت ورودی کمتر، منطقه متاثر از حرارت، منطقه مخلوط نشده، منطقه با ذوب جزیی و پدیده مایع شدن کم وسعتتری از خود نشان می دهد.

اتصال غیر مشابه، آلیاژ A560، فولاد 310، حرارت ورودی، فصل مشترک، منطقه متاثر از حرارت، منطقه با ذوب جزیی، منطقه مخلوط نشده