نیلوفر خیرخواه - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران ایران
زهرا حاجی حسن - استادیار دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران ایران

مقدمه: سیستمهای بیانی وابسته به سلول بیان in vivo در طی سالهای اخیر به طور گسترده ای به منظو رتولید پروتئینهای داروها و واکسنهای نوترکیب مورد استفاده قرار گرفتاه اند، اما این سیستمها با تمام مزیتهای مخصوص به خود با محدودیتهای بسیاری به ویژه در موردتولید پروتئینهای سمی برای میزبان نیز روبه رو هستند. به همین دلیل رویکردهای جدیدی برای جبران محدودیتها این سیستمها معرفی شد که از بین آنها میتوان سیستمهای بیانی عاری از سلول را نام برد به طور مثال در زمان مواجه با چالشهای زیر استفاده از روشهای عاری از سلول cell-free ایده آل به نظر می رسد الف) هنگامی که محصول پروتئیینی بیان شده برای سلول میزبان سمی است ب) پروتئینی که در سلول میزبان تشکیل رسوبات بدون ساختار inclusion bodies می دهد. ج) هنگامی که پروتئین تولیدی به سرعت در سلول تجزیه می شود از مزایای استفاده از سیستمهای بیانی عاری از سلول می توان به انجام تغییرات پس از ترجمه ، فولدینگ، صحیح پروتئین حساسیت کمتر سیستم نسبت به سیستم پروتئین تولیدی و استراتژی های تولید با بازدهی بالا اشاره کرد. نتیجه: سیستمهای بیانی عاری از سلول قابلیت کنترل و انواع دست ورزی ها را دارند و به همین دلیل به نظر می رسد از انواع عصاره های سلول می توان در سیستمهای بیانی عاری از سلول بهره برد اما در عمل بیشتر از سه نوع عصاره باکتری E.coli جوانه گندم و عصاره ی رتیکولوسیت خرگوشی استفاده می شود.

بیان عاری از سلول، عصاره ی باکتری E.coli عصاره ی جوانه گندم، عصاره ی رتیکولویست خرگوشی