حسین اکبری جور - دانشجوی ارشد مهندسی نرم افزار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
علی رشیدیان - دانشجوی ارشد مهندسی نرم افزار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

در این مقاله ما مدل های برنامه نویسی موازی و ابزارهای در دسترس امروزی را با در نظر گرفتن تفکرات خاصی برای افزایش کارایی محاسبات مورد بررسی قرار می دهیم. بنابراین روش های حافظه اشتراکیو حافظه توزیع شده را به عنوان مدل های برنامه نویسی موازی ناهمگن استفاده می کنیم. به علاوه ما آنالیز می کنیم که چگونه می توان از مدل های برنامه نویسی موازی ترکیبی به منظور ترکیب نتایج سیستم هایحافظه اشتراکی و توزیع شده استفاده کرد. این کار به واسطه در نظر گرفتن زبان ها با پشتیبانی موازی و الگوهای برنامه نویسی موازی کامل شده است. و در همه موارد در نظر گرفته شده ، ویژگی های و نقاط قوتو ضعف آن را را ارائه می کنیم. و این مقاله نشان می دهد که رسیدن به سی پی یو های چند هسته ای بر روی روش های برنامه نویسی موازی حافظه مشترک تاثیرگذار بوده است. و ما پی بردیم که برنامه نویسی موازیترکیبی راه رایجی برای متصل کردن جداگانه کامپیوتر های یک کلاستر با نودهای چند هسته ای می باشد. برنامه نویسی ناهمگن ظهور کرد، تا الگوهای عمومی را افزایش بدهد و یک پی آمد آن رسیدن به cpu چند هسته ای است. صنعت با استفاده از استانداردهایی مانند openmp و mpi و opencl به نظر می رسد راهی برای فرموله کردن و گسترش مدل های برنامه نویسی موازی پیدا کرده است.

برنامه نویسی موازی، پردازنده های چند هسته ای، Pthreads، openmp، MPI،