CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

زبان ابزاری نمادین در ادبیات

عنوان مقاله: زبان ابزاری نمادین در ادبیات
شناسه ملی مقاله: NCNRPL01_042
منتشر شده در همایش ملی پژوهشهای نوین در زبان و ادبیات فارسی در سال 1387
مشخصات نویسندگان مقاله:

تهمینه کرد قراچورلو - کارشناسی ارشد در زبان و ادبیات انگلیسی، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین -

خلاصه مقاله:
هدف : نشان دادن ارتباط زبان و ادبیات و جدایی ناپذیر بودن این دو از یکدیگ ر و از جامعه . و اینکه ارتقاع یکی موجب ارتقاع دیگری خواهد شد . پیدایش زبان برای انسان اولیه که یافتن غذا، خوراک، پوشاک، و سرپناه جزئی از آرزوهای او محسوب می شد، دستاوردی بزرگ است . و زبان زمانی آغاز شد که نیاز انسان به کمک دیگری آغاز شد . زبان پدیده ای اجتماعی است که به عنوان نماد با تفکر و جهان خارج رابطه ای دوگانه دارد . و زبان قوی و تاثیرگذار ادبیات برای انتقال مفاهیم خود از زبان استفاده می کند . زبان شعر زبانی متفاوت است و اگر قاعده جمله سازی در زبان فارسی را فاعل، مفعول، و سپس فعل بدانیم، شعر، کلامی است که ا ز این قاعده گریزان است . اما آثار ادبی که از تغذیه قرن ها در طول تاریخ به وجود آمده اند، میوه های رسیده فرایندهای مختلف تکامل واژگان بوده اند . و اگر زمانی رابطه اجتماعی تحلیل رفته و فرد گرایی جای آن را بگیرد، انسانی جدا افتاده و منزوی به وجود خواهد آمد که ب ا اجتماعی بودن انسان مغایرت دارد . اگر چه شرایط اجتماعی قرن بیست و یکم در انزوای انسان نقش فراوانی دارد .

کلمات کلیدی:
انسان، زبان، زبان شناسی، نماد یا نشانه، نشانه شناسی، نهاد اجتماعی، جامعه، ادبیات،نویسنده، شاعر، تحولات اجتماعی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/52428/