مهدی امیدی - استادیار موسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى

تمدن متعالى و راستین برآیند پیشرفت همه جانبه ساحت های جامعه، حاکمیت نظم و اقتدار، برقراری امنیت پایدار، رشد علم و فن آوری، توزیع متناسب شرایط محیطى، گسترش سنت های اخلاقى و معنوی و سریان عقلانیت و عدالت در عرصه های مختلف اجتماعى با هدف تأمین سعادت انسان است. این تعریف از تمدن از منظر استاد جوادی آملى جز در سایه هماهنگى «دین الهى و فطری» و «سطوح مختلف خردورزی» قابل دستیابى نخواهد بود و تنها «انسان متأله» است که مى تواند با درک روابط چهارگانه حاکم بر خود، هماهنگ سازی عقل و نقل، سپردن زمام افکار، گفتار و رفتار به عقل و نقل و امامت فطرت بر طبیعت، عناصر و عوامل تمدن زا را بر محور «علم دینى» و در چارچوب «برنامه الهى» منتظم ساخته و تعین بخشد. مقاله حاضر، به بیان تفصیلى این دیدگاه و تحلیل و بررسى آن مى پردازد.

انسان، عقل، علم، دین، جامعه، تمدن، جوادی آملى