عباس مهدی نیا - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان و کارشناسان اد
محمد کردستانی - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان و کارشناسان اد
سید عبدا... پرهیزگار - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان و کارشناسان اد
سید سعید سجادی - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان و کارشناسان اد

گندم و جو جزء محصولات استراتژیک استان خراسان و نیز کشور می باشد که همواره خودکفایی در تولید آنها هدف مسؤلان بوده است . از گذشته های دور تا کنون محصول گندم به خاطر ارزش غذایی، سازگاری آن با شرایط مختلف اقلیمی، آسانی عملیات مربوط به کشت و کار آن و حضور منحصر به فرد در هر وعده غذایی ایرانیان بصورت نان و نقش مو ثر آن در اقتصاد کشور موجب شده در برنامه های توسعه ای دولت به عنوان یک محصول استراتژیک شناخته شده و جایگاه ویژهای به خود اختصاص دهد. مسئله ی افزایش تولید و قطع وابستگی به واردات گندم نیز موجب شده مسئولین توجه ویژ های به سیستم های تولید و راهکارهای افزایش تولید و کاهش تلفات داشته باشند. سطح زیر کشت گندم در ایران طبق آمار منتشر شده، 6/61 میلیون هکتار و میزان تولید آن 14/57 میلیون تن با متوسط عملکرد 3/8 تن برای کشت آبی بوده است . قسمت قابل توجهی از این محصولات در زمان برداشت توسط کمباین به زمین ریخته شده و تلف می شوند . جدای از تنظیمات قسمت های مختلف کمباین، نوع کمباین نیز در این امر نقش قابل توجهی دارد که با توجه به ساعت برداشت، عملکرد مزرعه، سال ساخت و نوع محصول متفاوت، این مقادیر در انواع مختلف کمباین متفاوت است. در این تحقیق دو نوع کمباین متداول جاندیر 955 و سهند S68 مورد بررسی قرار گرفت . تلفات قسمتهای مختلف کمباین در حال کار شامل تلفات شانه برش، کوبنده، الکها و کاه برها در نقاط مختلف استان خراسان اندازه گیری شدند . پس از آن نتایج به کمک آزمون تی - استیودنت به صورت دو به دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که بین ریزش انتهای کمباین در دو کمباین جاندیر و سهند تفاوت معنی داری وجود ندارد اما ریزش شانه برش معنی دار بوده و کمباین سهند ریزش کمتری داشته است . در وضعیت دانه داخل مخزن.