یدالله بیات - دانشیار رشته شیمی گرایش آلی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
مصطفی قربانی - دانشجوی دکتری شیمی الی دانشگاه صنعتی مالک اشتر
مهدی کاویانی - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی آلی دانشگاه صنعتی مالک اشتر
فاطمه سادات جوزی - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی آلی دانشگاه صنعتی مالک اشتر

نرم کننده ها اجزای مهمی در فرمولاسیون های مواد منفجره و پیشرانه هستند نقش نرم کننده ها، بهبود خواص مکانیکی بایندرهای پلیمری از طریق انعطاف پذیری زنجیرهای پلیمری می باشد. علاوه بر بهبود خواص مکانیکی نرم کننده ها، گرانروی مخلوط را نیز کاهش می دهند تا فرایند پذیری موازنه اکسیژن و نرخ سوزش ترکیبات مواد پرانرژی بهبود یابد هماند بایندهای پلیمری، نرم کننده ها به دو دسته خنثی و پرانژی طبقه بندی می شوند نمونه هایی از نرم کننده های خنثی شال استیل تری اتیل سیترات، دی اتیل آدییپات، دی اتیل سباکات و دی اتیل اکتوآت می باشند بخشهای خنثی در این مواد به طور قابل توجیه به کاهش انرژی کل فرمولاسیون منجر می شوند از این رو، مولکوله ایی که شامل گروه های پرانرژی هم چون نیترو و یا آزیدو می باشند، برای استفاده از به عنوان نرم کننده پرانرژی بسیار مورد توجه هستند. نرم کننده های پرانرژی علاوه بر اصلاح خواص فیزیکی و فرایندپذیری سبب افزایش کل فرمولاسیون نیز می شوند بنابراین نقش بسیار مهمی را در افزایش کارایی پیشرانه های نسل آتی خواهند داشت. همچنین این ترکیبات سبب کاهش مقدار استفاده از مواد انفجاری فرمولاسیون می شوند که در نتیجه آن حساسیت کلی محصول نیز کاهش می یابد نرم کننده های پرانرژی های بر پایه گروه های آزیدو، مزایایی دارند که شامل گرمای تشکیل مثبت و فشار بخار پایین می باشد نرم کننده های ازیدی با بایندرهای پرانرژی آزیدی جدید مانند GAP (گلیسیدیل آزید پری پلیمر) سازگار هستند با استفاده از تمام این مزایا جندین ترکیب بر پایه آزیدو برای نرم کنندگی ساخته شدهاست.

پلی گلیسیدیل ازید، پلی اپیکلروهیدرین، نرم کننده، پلیمر پر انرژی GAP